Mystory

ทุกๆ วันไม่ว่าผมจะเดินทางไปไหน ผมมักจะเลือกใช้บริการของรถเมล์เป็นหลัก และทุกๆ ครั้งที่ผมใช้บริการบนรถเมล์ ผมก็มักจะเจอพฤติกรรมแปลกๆ มากมาย เรื่องที่จะเล่าให้ฟังต่อไปนี้ เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงกับผม ไม่น่าเชื่อว่าจะมีคนพันธุ์นี้อยู่บนโลก เรื่องมีอยู่ว่า ระหว่างทางที่ผมเดินทางกลับบ้านวันนี้ บนรถเมล์ที่มีคนจำนวนพอสมควรยืนกันบ้างนิดหน่อย รถเมล์ขับไปเรื่อยๆ จนกระทั่งมีชายแก่คนนึงและชายตาบอดเดินขึ้นมา ชายทั้งคู่เดินขึ้นมาบนรถเมล์โดยที่ไม่มีใครสนใจและไม่มีใครมีน้ำใจลุกให้นั่งเลย ผมสงสัยมากกว่าสังคมนี้เป็นไรไปแล้วเนี้ย ทั้งๆ ที่คนที่นั่งแถวนั้นก็วัยรุ่นชายทั้งนั้น แต่ไม่มีใครแสดงความเสียสละในการลุกเลย ผมเองวันนี้ก็ไม่ค่อยสบาย รู้สึกปวดหัวอยู่นิดหน่อย จึงต้องลุกเพื่อแสดงความเสียสละแทน แต่สิ่งเหล่านี้ยังไม่ทำให้ผมสะเทือนใจเท่ากับเหตุการณ์ต่อจากนี้ นั่นคือ […]

ช่วงนี้ทำอะไร “ฝืนใจ” ตัวเองไปเยอะเหมือนกัน หลายๆ เรื่อง ไม่อยากคิดมากก็เลยเอามาเขียนบล็อกให้อ่านกันเล่นๆ ดีกว่า อาการ “ฝืน” คือ การทำในสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบ หรือไม่อยากทำ อาการ “ฝืน” คือ อาการที่ต้องทนทำอะไรบ้างอย่างที่รู้สึกว่ามันขัดกับตัวเอง อาการ “ฝืน” คือ การทำในสิ่งที่เกินขอบเขตความสามารถของตัวเอง บางครั้งเมื่อคนเราต้องทำอะไร “ฝืนๆ” ก็มักจะทำในสิ่งๆ นั้นได้ไม่ดี แต่ก็อย่างว่าแหละครับ […]

วันนี้ขอเล่าเรื่องส่วนตัวที่กำลังยุ่งเหยิงให้เพื่อนๆ ได้ฟังสักหน่อย อย่างน้อยจะได้เข้าใจสภาพของผมในช่วงนี้ขึ้นมาบ้าง หลายคนอาจจะสงสัยว่าช่วงนี้ทำไมผมดูเงียบลง – MSN ก็ไม่ค่อยคุย – hi5 ก็ไม่ค่อยตอบ – twitter ก็ไม่ค่อย tweet – email ก็นานกว่าจะตอบ ฯลฯ เรื่องที่ 1 – เหนื่อย ช่วงนี้งานประจำของผม มีหน้าที่ที่ผมต้องรับผิดชอบเยอะขึ้น งานต่างๆ […]

อย่างที่บอกว่าบล็อกนี้เป็นทั้งบล็อกห้องสมุด บรรณารักษ์ และเรื่องทั่วๆ ไป ผมเลยขอนำเสนอเรื่องราวของชีวิตตัวเองบ้าง ซึ่งเป็นเรื่องที่แค่อยากระบายให้อ่าน เอาเป็นว่าก็ทนๆ อ่านกันสักนิดนะครับ เนื่องจากอาทิตย์ที่ผ่านมามีเรื่องมากมายเกิดขึ้น (งานเข้ามากมาย) งานบางอย่างที่ได้รับมอบหมายก็มีความผิดพลาด งานบางอย่างก็ยังไม่สำเร็จ