วันนี้ขอเปลี่ยนบรรยากาศจากการเล่าเรื่องห้องสมุดเป็นการเล่าเรื่องหนังสือบ้างดีกว่า
หนังสือที่ผมจะพูดถึงในวันนี้เป็นหนังสือที่มีเพื่อนๆ ในโลกออนไลน์แนะนำผมมา
(แบบว่าใจดีส่งมาให้อ่านถึงบ้านด้วย) ซึ่งผมก็ได้รับหนังสือเล่มนี้มาเมื่อสามวันที่แล้ว
รายละเอียดเบื้องต้นของหนังสือเล่มนี้
ชื่อหนังสือ : หัวใจเล็กๆ กับปาฏิหาริย์ที่ยิ่งใหญ่
ชื่อผู้เขียน : พรวรินทร์ นุตราวงศ์ (พี่แอ้)
สำนักพิมพ์ : บันลือบุ๊คส์
ปีพิมพ์ : 2554
ISBN : 9786169080336
ราคา : 169 บาท
โดยปกติแล้วผมไม่ค่อยได้อ่านหนังสือแนวนี้สักเท่าไหร่
ตอนแรกพออ่านชื่อเรื่องแล้วยังนั่งคิดเลยว่า จะอ่านได้กี่อ่านหว่ะเนี้ย (ความรู้สึกส่วนตัว)
ลองอ่านดูก่อนดีกว่า… ปรากฎว่าอ่านแล้วถึงรู้สึกว่าจริงๆ เราน่าจะอ่านหนังสือแบบนี้ตั้งนานแล้ว
อ่านแล้วรู้สึกถึงแรงบันดาลใจของการทำความดีขึ้นมาเลยครับ
ภาษาที่ใช้ก็ดูไม่น่าเบื่อเหมือนที่คิด แถมมีภาพการ์ตูนกราฟิกสร้างสีสันได้มากเลย
เรื่องราวในหนังสือเล่มนี้ได้เล่าถึงประสบการณ์ของพี่แอ้ นางพยาบาลที่ทำงานด้วยใจอันเต็มเปี่ยมไปด้วยความเมตตา การดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายด้วยการกำลังใจและแนะนำวิธีที่จะช่วยเติมเต็มที่สิ่งขาดหายไปของผู้ป่วย รวมไปถึงการดูแลจิตใจของครอบครัวผู้ป่วยด้วย
สารบัญในหนังสือเล่มนี้
บทที่ 1 – วิกฤตคือโอกาส
บทที่ 2 – ปาฏิหาริย์สร้างได้
บทที่ 3 – ก้าวข้ามขีดจำกัด
บทที่ 4 – อย่ารอ
บทที่ 5 – เรื่องเล็กๆ ที่มีความหมาย
บทที่ 6 – ลูกหลาน : ความกังวลตราบสิ้นลมหายใจ
บทที่ 7 – อโหสิกรรม
บทที่ 8 – กลับไปตายที่บ้าน
บทที่ 9 – ความปรารถนาของเด็กผู้ต้องจากไปก่อนวัยอันควร
บทที่ 10 – ความผูกพัน
บทที่ 11 – ความรักของพ่อแม่
บทที่ 12 – ยังไม่อยากตาย
บทที่ 13 – พลังของการก่อน
เห็นแค่สารบัญก็น่าติดตามแล้วใช่มั้ยครับ
แต่ละบทจะแทรกหน้าเทคนิคต่างๆ ในการดูแลผู้ป่วยให้ด้วยนะครับ
เอาเป็นว่าผมขอเล่าหน้าที่ผมประทับใจให้ฟังดีกว่า (ขออนุญาตย่อนะครับ ชอบมากๆ)
“จะบอกลาคนที่รักอย่างไร”
เรื่องราวประมาณว่าคนไข้คนนึงถามพี่แอ้ว่าเขาควรจะบอกแม่เขาอย่างไรว่าต่อไปจะไม่มีเขาแล้ว พี่แอ้ก็ตอบไปว่า “ถ้าบอกไปตรงๆ ว่า “แม่ครับ ให้ผมตายนะ ผมไม่ไหวแล้ว” แม่ก็คงหัวใจสลายและตายตามลูกไปแน่ๆ ดังนั้นให้บอกว่า “แม่ครับให้ผมไปก่อนได้มั้ย สักวันแม่ก็ต้องตามไป ทำบุญเยอะๆ นะครับ ผมจะรอแม่” น่าจะดีกว่าหรือปล่าว”
จากนั้นพี่แอ้ก็ไปคุยกับแม่ของคนไข้ต่อว่า “ตอนนี้น้องเขาอาการหนักมาก ถ้าน้องไม่ไหว พี่จะทำอย่างไรคะ” แม่ของน้องก็ยืนยันว่าจะให้น้องเขาอยู่ต่อ พี่แอ้จึงถามต่อไปอีกว่า “ถ้าน้องเจ็บปวดมากต้องให้ยาทุกชั่วโมง ขาดยาไม่ได้ จะให้เขาอยู่ต่อมั้ย” แม่ของน้องจึงตอบว่า “ถ้าอย่างนั้นให้ลูกไปเถอะ แม่ไม่อยากเห็นเขาทรมาน สงสารลูกมาก”
เมื่อถึงเวลาที่ต้องบอกลา แม่ก็ได้จับมือลูกชายแล้วบอกว่า “แม่จะทำบุญให้นะลูก ลูกรอแม่ด้วย แล้วแม่จะตามไป“
เป็นยังไงกันบ้างครับนี่เป็นแค่ตัวอย่างเพียงแค่หน้าเดียวเท่านั้น
ยังมีอีกหลายหน้าที่ผมชอบมากๆ อีก เอาเป็นว่าผมก็ขอแนะนำไว้เพียงเท่านี้แล้วกันครับ
เพื่อนๆ หาซื้อหนังสือเล่มนี้ได้ตามร้านหนังสือทั่วไปเลยนะครับ
สำหรับชาวห้องสมุดผมก็แนะนำให้มีติดไว้ที่ห้องสมุดนะครับ
ปล. ขอบคุณมากนะครับสำหรับหนังสือดีๆ ที่ส่งมาให้ผมอ่าน
